গীতা – অধ্যায় ১৮ – শ্লোক ৪৬

গীতা – অধ্যায় ১৮ – শ্লোক ৪৬

য়তঃ প্রবৃত্তির্ভূতানাং য়েন সর্বমিদং ততম্ ।
স্বকর্মণা তমভ্যর্চ্য সিদ্ধিং বিন্দতি মানবঃ ॥ ১৮-৪৬॥

য়তঃ = from whom
প্রবৃত্তিঃ = the emanation
ভূতানাং = of all living entities
য়েন = by whom
সর্বং = all
ইদং = this
ততং = is pervaded
স্বকর্মণা = by his own duties
তং = Him
অভ্যর্চ্য = by worshiping
সিদ্ধিং = perfection
বিন্দতি = achieves
মানবঃ = a man.