অসংকুচিত, অসঙ্কুচিত [ asańkucita, asańkucita ] বিণ. ১. সংকোচ বা কুণ্ঠা নেই এমন, অকুণ্ঠিত (অসংকুচিত স্বীকৃতি); ২. সংকীর্ণ নয় এমন, প্রশস্ত। [সং. ন + সংকুচিত]।অসঙ্কুচিত–অসংকুচিত দ্রঃ। Bookmark Category: অ, বাংলা অভিধানPrevious Post:অসংকীর্ণNext Post:অসঙ্কুচিত
Leave a Reply